quàn xué piān
劝 学 篇
Jūn zǐ yuē xué bù kě yǐ yǐ qīng qǔ zhī yú lán
君子曰：学不可以已。青，取之于蓝，
ér qīng yú lán bīng shuǐ wéi zhī ér hán yú shuǐ mù
而青于蓝；冰，水为之，而寒于水。木
zhí zhōng shéng róu yǐ wéi lún qí qǔ zhōng guī suī yǒu gǎo
直中绳，輮以为轮，其曲中规。虽有槁
pù bù fù tǐng zhě róu shǐ zhī rán yě gù mù shòu shéng
暴，不复挺者，輮使之然也。故木受绳
zé zhí jīn jiù lì zé lì jūn zǐ bó xué ér rì cān xǐng
则直，金就砺则利，君子博学而日参省
hū jǐ zé zhī míng ér xíng wú guò yǐ
乎己，则知明而行无过矣。
wú cháng zhōng rì ér sī yǐ bù rú xū yú zhī suǒ xué
吾尝终日而思矣，不如须臾之所学
yě wú cháng qí ér wàng yǐ bù rú dēng gāo zhī bó jiàn yě
也。吾尝跂而望矣，不如登高之博见也。
dēng gāo ér zhāo bì fēi jiā cháng yě ér jiàn zhě yuǎn shùn
登高而招，臂非加长也，而见者远；顺
fēng ér hū shēng fēi jiā jí yě ér wén zhě zhāng jiǎ yú
风而呼，声非加疾也，而闻者彰。假舆
mǎ zhě fēi lì zú yě ér zhì qiān lǐ jiǎ zhōu jí zhě
马者，非利足也，而致千里；假舟楫者，
fēi néng shuǐ yě ér jué jiāng hé jūn zǐ xìng fēi yì yě
非能水也，而绝江河。君子生非异也，
shàn jiǎ yú wù yě
善假于物也。
jī tǔ chéng shān fēng yǔ xìng yān jī shuǐ chéng yuān
积土成山，风雨兴焉；积水成渊，
jiāo lóng shēng yān jī shàn chéng dé ér shén míng zì dé shèng
蛟龙生焉；积善成德，而神明自得，圣
xīn bèi yān gù bú jī kuǐ bù wú yǐ zhì qiān lǐ bú
心备焉。故不积跬步，无以至千里；不
jī xiǎo liú wú yǐ chéng jiāng hǎi qí jì yī yuè bù néng
积小流，无以成江海。骐骥一跃，不能
Shí bù nú mǎ shí jià gōng zài bú shě qiè ér shě zhī
十步；驽马十驾，功在不舍。锲而舍之，
xiǔ mù bú zhé qiè ér bù shě jīn shí kě lòu yǐn wú
朽木不折；锲而不舍，金石可镂。蚓无
zhǎo yá zhī lì jīn gǔ zhī qiáng shàng shí āi tǔ xià yǐn
爪牙之利，筋骨之强，上食埃土，下饮
huáng quán yòng xīn yī yě xiè liù guì ér èr áo fēi shé
黄泉，用心一也。蟹六跪而二螯，非蛇
shàn zhī xué wú kě jì tuō zhě yòng xīn zào yě
鳝之穴无可寄托者，用心躁也。
